
Dzieje się tak dlatego, że nie wszystkie dostępne grunty orne w UE są uprawiane. Ponadto, jedynie część upraw roślin oleistych, zbóż i buraków cukrowych wykorzystywanych do produkcji biopaliw jest faktycznie przekształcana na energię. Większość pozostaje w sektorze pasz, wraz z bogatymi w białka produktami ubocznymi produkcji biopaliw, które pomagają Unii Europejskiej zmniejszyć znaczne uzależnienie od importowanych pasz zwierzęcych. Zwiększona produkcji biopaliw w UE także przyczynia się do zmniejszenia nacisków jeżeli chodzi o wykorzystanie gruntów w państwach spoza UE i pomaga w walce z wylesianiem tropikalnych lasów deszczowych. Również dzięki niej mogą spaść ceny pasz zwierzęcych, które są obecnie ogromnym ciężarem dla europejskich rolników. Komitety Copa-Cogeca wezwały do spójności unijnych polityk: rolnej, energetycznej, środowiskowej i handlowej. Unijny sektor biopaliw/biopłynów nie może ponosić kary lub być stawiany w niekorzystnym położeniu, jeżeli inne polityki unijne obejmują instrumenty, które ograniczają poprawę produktywności w rolnictwie, czy też popychają UE do zlecania produkcji na zewnątrz. To skutkowałoby jedynie wylesianiem i wyższymi emisjami w państwach trzecich, które działają wbrew celom UE.