
Obecnie państwa UE są na etapie przygotowywania projektów krajowych planów działania mających na celu ustalenie celów ilościowych, środków, miar, harmonogramów i wskaźników zmierzających do zmniejszenia zagrożenia związanego ze stosowaniem pestycydów i wpływu ich stosowania na zdrowie ludzi i na środowisko oraz zachęcanie do opracowania i stosowania integrowanej ochrony roślin i alternatywnych podejść lub technik mających na celu zmniejszenie zależności od stosowania pestycydów. Część krajów opracowało już stosowne strategie m.in. Włochy, Wielka Brytania, Francja, Niemcy, Belgia, część natomiast zapowiedziała przedłożenie planów w 2010 roku m.in. Holandia, Irlandia, Polska, Czechy, Słowacja i Finlandia. Większość państw UE skupiło swoje działania wokół redukcji ryzyka związanego z wprowadzaniem pestycydów do środowiska naturalnego (m.in. Polska, Niemcy, Wielka Brytania, Włochy, Bułgaria, Rumunia), część natomiast ujęło bądź ujmie w swoich planach wdrażania dyrektywy zarówno redukcję ryzyka jak i samego zużycia środków ochrony roślin (Dania, Belgia, Francja). Kwestią, na którą obecnie powinno skupić się więcej uwagi podczas procesu wdrażania dyrektywy 2009/128 jest odpowiednia modulacja jej implementacji, tak aby zarówno przepisy krajowe jak i inne regulacje wspólnotowe nie pokrywały się w szczegółowych przepisach postępowania. Szczególne znaczenie ma tutaj dostosowanie prawa do aktualnie obowiązujących aktów m.in. Ramowej Dyrektywy Wodnej, dyrektywy ptasiej i siedliskowej, a także związanych bezpośrednio ze Wspólną Polityką Rolną , w szczególności w zakresie obowiązujących już wymogów cross-compliance.